نکاتی درباره ی آموزش تصمیم گیری به کودکان

بیایید با یکدیگر صادق باشیم! چه قدر به کودکانتان فرصت تصمیم گیری می دهید؟ آیا از آن دسته مادر و پدرهایی هستید که نظرات خود را مانند بخش نامه به بچه هایشان دیکته می کنند؟ آیا گمان می کنید هر آنچه به ذهن البته با تجربه  شما می رسد به صلاح فرزندانتان است؟ یا از زاویه ای دیگر هر آنچه کودک شما می گوید الزاماً نادرست و غیر قابل پذیرش است؟ آیا اگر به زعم شما خطایی از کودکتان سر بزند مانند یک بازجو با او رفتار خواهید کرد؟ و ... سوالاتی از این قبیل را در ذهنتان مرور کنید و به یاد داشته باشید که برخوردهایی از این دست کودک شما را فردی متزلزل با قدرت تصمیم گیری بسیار پایین بار خواهد آورد که در آینده ای نه چندان دور متاثر از بسیاری باورهای درست و غلط اطرافیان خواهد بود. اگر برایتان قدرت تصمیم گیری فرزندتان اهمیت دارد و اگر به تاثیر تصمیم گیری های درست در بزنگاه های زندگی واقفید از همین امروز با کمک به بلوغ فکری فرزندتان و با احترام به تصمیم های ولو به ظاهر نادرست او کودک را یاری کنید تا قدرت تصمیم گیری خود را بارور ساخته و از ابراز تصمیمش ابایی نداشته باشد. شما بازجو نیستید! تردیدی در میان نیست که هر تصمیمی دو سویه درست و غلط دارد؛ چه بزرگسال باشیم و چه کودک. پس با دقت نظر به تصمیم کودک گوش فرا دهید ، روی اتخاب هایش تامل داشته باشید و بگذارید او نیز حس کند که نظرات و تصمیماتش برای شما حائز اهمیت است. به این ترتیب شما قدرت تصمیم گیری کودک را در اعتماد به نفس او می تنید و نهالی از توانایی اتخاذ تصمیم درست در وجود او می نشانید که در بزرگسالی درختی تناور خواهد شد و از آن میوه های تصیمات هوشمندانه و دقیق به بار خواهد آمد. سعی کنید در عوض امر و نهی و آموزش چگونگی انجام یک کار از راه های غیر مستقیم وارد عمل شوید. یکی از ساده ترین راه ها برای کمک به پرورش قدرت تصمیم گیری در کودکانِ خردسال( 4-7سال) این است شما برای امور مختلف همواره چند گزینه که از نظرتان درست است به کودک پیشنهاد دهید و بگذارید خودش هر چه را صلاح می داند بگزیند. این روش باعث می شود هم نظر شما تامین شده باشد و هم کودک بداند می تواند تصمیم گیر و از آن مهم تر تصمیم ساز باشد.

چرا در حیوانات، مذکرها زیباترند؟

هر خصوصیت زیبایی که نرها نشان می دهند مثل صدای رساتر یا رنگ و جلای اعضای بدن شان، معنای دیگری ندارد جز آنکه: اولاً، به غذای مقوی تر و بیشتری دسترسی دارند، دوماً صاحب یک منطقه حاصلخیز غذایی هستند که نرهای دیگر حق تعرض به آن را ندارند و سوماً زیبایی مذکرها حاکی از آن است که بیماری های ارٍثی و انگلی کمتری در آنها وجود دارد و شانس تکثیر بیشتر و سالمتر تخمک تضمین می شود. داروین می گوید تلاش برای زیبا نشان دادن مذکرها در حقیقت نوعی« انتخاب جنسی» یا sexual selection است که برای تکرار نسل، حیاتی است. او می گوید حیوانات برای فراهم کردن شرائطی که به تکرار نسل شان ختم شود، همواره در یک کشمکش جنسی دو طرفه قرار می گیرند.  تمایل یک حیوان به تکرار خویش از طریق تولید مثل آنقدر قوی است که حیوانات مذکر حتی زندگی خود را صرف مسابقه زیبایی اندامی می کنند که نام دیگرش « انتخاب جنسی»  یا sexual selection است. به عبارت دیگر انتخاب جنسی بر دو اصل استوار است ۱ ) جدال مستقیم مذکرها با همدیگر برای دسترسی به همنوع مونث و ۲) حق انتخابی که مونث ها دارند. مذکرها برای تضمین پدر شدن خود، هم باید به رقابت با سایر مذکرها بپردازند که نمونه های بارز آن در طبیعت وجود دارد و هم باید در مسابقه زیبایی اندامی شرکت کنند که تصمیم نهایی بر عهده حیوان ماده است. داروین در این مرحله از تشریح « انتخاب جنسی»، پدیده جدیدی به نام « تفاوت فیزیکی بین  نر و ماده یا را عرضه می کند و معلوم می کند به چه دلیل مردان باید زیبا باشند و اصلا چرا رقابت و جدال برای تصاحب جنس ماده شکل می گیرد. ماده ها در یک وصلت جنسی حق انتخاب دارند چون تقریبا 90 درصد حیوانات مذکر، تنها همکاری شان برای شکل گیری فرزند، فقط  انتشار اسپرم شان است. مردان برای تهیه  صدها میلیون اسپرم نباید انرژی زیادی مصرف کنند ولی اعضای مادهِ اکثر انواع حیوانات، هم انرژی زیادی صرف تهیه تخمک می کنند که بسیار بزرگتر از اسپرم است و هم حاوی مقدار زیادی غذا است که حیوان ماده از مصرف خودش زده است تا توسط جنین استفاده شود. یکی دیگر از دلائلی که ماده ها را وا می دارد تا انتخابگر وصلت جنسی باشند این است که ماده ها از تعداد محدودی تخمک برخوردارهستند ( به عنوان نمونه، زنان بین 600 تا 800 تخمک دارند).  این نکته مهم هم قابل ذکر است که میل به تکثیر و انتقال ژن به نسل بعدی و تکرار خود، مونث و مذکر نمی شناسد برای همین ماده ها  ناگزیرند که برای انتخاب مرد برای فرزندان خود دقت زیادی به خرج دهند.   حیوانات نوع مونث بیشتراز هر چیز باید مطمئن باشند که پدر فرزندان شان هم دسترسی به غذای شان بیشتر است و هم قدرت دفاع از او و فرزندانش را دارد. از همه مهمتر از کیفیت فیزیکی سالم و ژن مسلطی برخوردار هستند که آینده فرزندان و حتی نوه های سالم آنها نیز تضمین خواهد شد.

زنان بدانند:تنها شرط استقلال اشتغال نیست

شايد داستان اززماني شروع شدكه‌كنار پنچره مي ايستاديم وخودمان را ازنوك پنجه پا تا پوست گردن مي كشيديم ، مي خواستيم ببينيم  پشت پنجره چه خبراست

ازدواج بدون سکس، معضل بزرگ خانواده ها در ژاپن

در ژاپن تعداد زوج‌هایی که با هم رابطه جنسی ندارند رو به افزایش است. تحقیقی که مرکز تنظیم خانواده در ژاپن انجام داده، نشان می‌دهد که نزدیک به نیمی از زوج‌های ازدواج کرده، بیش از یک ماه را بدون رابطه جنسی می‌گذرانند. زوج‌های سراسر جهان برای جشن روز ولنتاین آماده‌ می‌شوند اما در ژاپن انگار زوج‌ها اتاق‌خواب‌شان را فراموش کرده‌اند. زوج‌هایی که در تحقیق «مرکز تنظیم خانواده» ژاپن شرکت کرده‌اند بیش از یک ماه با هم رابطه جنسی نداشته‌اند و گفته‌اند نمی‌خواهند در آینده نزدیک این روال را تغییر دهند. مرکز تنظیم خانواده ژاپن اسم این رابطه را گذاشته «ازدواج بدون سکس». این تحقیق روی ۳ هزار زوج ۱۶ تا ۴۹ ساله در پایان سال میلادی گذشته انجام شده اما نهایتا ۱۲۰۰ نفر که ۶۵۵ نفر آنها متاهل بوده‌اند به سوالات پاسخ داده‌اند. بر اساس این تحقیق، ۴۷.۲ درصد مردان و زنان متاهل گفته‌اند که ازدواج بدون سکس دارند که این آمار ۲.۶ درصد از تحقیق قبلی این مرکز در سال ۲۰۱۴ بیشتر است. اولین بار وقتی در سال ۲۰۰۴ چنین تحقیقی انجام شد، آمار ازدواج‌های بدون سکس ۳۱.۹ درصد بود. کونیو کیتامارو، رییس مرکز تنظیم حانواده ژاپن می‌گوید تمایل به ازدواج بدون سکس افزایش یافته.  برخی از کارشناسان می‌گویند اینکه ژاپنی‌ها کلا میل جنسی‌شان کم باشد، محل تردید است و این موضوع در جوامع صنعتی دیگر هم مردم فرصت روابط صمیمانه را ندارند، دیده می‌شود. بر اساس این پژوهش، دهه ۴۰ زندگی افراد یعنی دورانی که در آن افراد مجبورند برای تحقق خواسته‌هایشان در کار و خانواده بیشتر تلاش کنند، دورانی است که رابطه بدون سکس در آن بیشتر دیده می‌شود. بیش از ۲۲ درصد زنان گفته‌اند که به نظرشان سکس «مشکل ساز» است. در سال ۲۰۱۴ این زنان ۲۱.۳ درصد بودند. ۳۲.۲ درصد مردان متاهل گفته‌اند که کار آنقدر آنها را خسته می‌کند که تمایلی به سکس برایشان نمی‌ماند. تعدادی از آنها هم گفته‌اند که همسرشان به چشم آنها یک عضو خانواده است نه یک شریک جنسی و رابطه جنسی آنها بعد از تولد نخستین بچه کمتر شده است. کیتامارو می‌گوید علاوه بر اینکه باید بررسی کرد مردم چند ساعت کار می‌کنند، باید دید چطور کار می‌کنند که اینقدر خسته‌اند. فشارها برای کاهش ساعت‌های کاری ژاپنی‌ها به منظور اختصاص زمان بیشتر به خانواده در سال‌های اخیر بیشتر شده اما ساعت کار چندان کاهش نیافته است. از دولت ژاپن انتظار می رود که ساعت اضافه‌کاری را به ۶۰ ساعت در ماه کاهش دهد؛ به خصوص از زمانی که در سال ۲۰۱۵ کارمند ۲۴ ساله یک شرکت تبلیغاتی پس از ۱۰۰ ساعت اضافه‌کاری ماهانه خود را کشت، این مطالبه بیشتر شده است. همچنین تحقیق دیگری که سال گذشته انجام شده نشان می‌دهد که تعداد افراد بدون رابطه جنسی هم در ژاپن افزایش داشته است، مرکز تحقیقات جمعیت و امنیت اجتماعی ژاپن، از ۵ هزار فرد مجرد ۱۸ تا ۳۴ سال  نظرسنجی کرده و دریافته که تعداد افرادی که هرگز رابطه جنسی نداشته‌اند در دهه گذشته افزایش جدی داشته است. ۴۲ درصد مردان و ۴۴ درصد زنان در این تحقیق گفته‌اند که هرگز سکس نداشته‌اند. کارشناسان می‌گویند که گرچه تعداد مردان مجرد بدون رابطه جنسی از سال ۱۹۹۰ ثابت مانده اما سایر کشورهای صنعت مانند آمریکا، بریتانیا و کره جنوبی هم ممکن است همین وضعیت را پیدا کنند. عدم تمایل به رابطه جنسی در میان زوج‌های متاهل به عنوانی یکی از عوامل عدم رشد جمعیت ژاپن هم شناخته شده است. ژاپن مدتی طولانی با کاهش جمعیت روبه‌رو بوده و خطر کاهش نیروی کار آن را تهدید می‌کند آمار باروری در ژاپن ۱.۴ فرزند به ازای هر زن است و نتوانسته به ۲.۱ فرزند برای هر زن که برای ثبات جمعیت لازم است برسد. اگر همین روند ادامه پیدا کند، جمعیت ۱۲۷ میلیونی ژاپن تا سال ۲۰۶۰ به ۸۶ میلیون نفر خواهد رسید.      

تاریخچه و آداب و رسوم جشن هالووین

هالووين را غروب روز سی و يکم ماه اکتبر جشن می گيرند و آداب و رسوم آن عبارتند از آتش افروختن، به تن کردن لباس های عجيب که هر کدام از دوره ای تاريخی و يا شخصيت های خيالی الهام گرفته ، رفتن به ديدار ارواح و خانه هايی که در تصرف ارواح و اجنه و روشن کردن شمع و فانوس در اشکال و اندازه های مختلف است. مهاجران اسکاتلندی و ايرلندی که در آمريکای شمالی اسکان گزيدند اين مراسم را در قرن نوزدهم در بخشهايی از آمريکا گسترش دادند. به مرور اين جشن به تعدادی از کشورهای انگلوساکسون ديگر مثل کانادا، بريتانيا و بعدها استراليا و نیوزیلند نيز گسترش يافت. اکثر مورخان معتقدند که ريشه های اين جشن به يکی از مراسم اقوام سلتيک ساکن غرب اروپا و حدود دو هزار سال پيش برمی گردد. در آن دوران اين اقوام بت پرست در روزی مصادف با پايان اکتبر و يا اول نوامبر سال نو خود را جشن می گرفتند. به اين روز و اين جشن « سو اين » گفته می شد.ين مردمان بر اين باور بودند که در چنين روزی روح تمام جانداران و پديده های طبيعی به سوی جهان پس از هستی حرکت می کنند و در اين سفر اهريمنان، پری ها ، جادوگران و اجنه با انسانها همراه می شوند. مردمان سلتيک در اين ايام علاوه بر قربانی کردن حيوانات برای خدايان و گردآمدن دور شعله های بزرگ آتش ، لباسهای ويژه ای می پوشيدند که به احتمال زياد اکثر آنها از پوست حيوانات بود و به اين شکل می خواستند ارواح و اجنه را فريب داده و از تسخير روح خود توسط آنها جلوگيری کنند. علاوه بر اين گفته می شود که با پوشيدن ماسک و رنگ کردن صورت خود با رنگ های تيره خود را به شکل اجدادشان در می آوردند. در اين جشن ها گاه زنان  لباس مردانه می پوشيدند و مردان لباس زنانه که ظاهرا هدف آن به هم ريختن نظم و قواعد حاکم بر جوامع آن روزگار بوده است. يکی ديگر از آداب آنها دوره گردی و رفتن به در خانه های يکديگر بوده و با اجرای برنامه های مضحک جلوی هر خانه ای از صاحب آن غذا و نوشيدنی طلب می کردند. سنتی که از نظر برخی مورخان به رسم قاشق زنی در روز چهارشنبه سوری شباهت فراوانی دارد. پس از رواج مسيحيت در قلمروی که مردمان سلتيک در آن می زيستند به مرور رهبران مذهبی و سياسی اين جوامع سعی کردند تمام رسوم دوران بت پرستی را با مسيحيت انطباق داده و يا آنها را منسوخ کنند. در قرن هفتم ميلادی پاپ رهبر مسيحيان اروپای غربی روز اول نوامبر را به عنوان يک سنت جديد مسيحی روز تمامی قديسان اعلام کرد. از آن زمان به بعد بسياری از سنت های دوران بت پرستی تحت الشعاع آيين جديد مسيحيت به گوشه رانده شد. در قرن نوزدهم مهاجران ايرلندی و اسکاتلندی که در بخشهايی از آمريکای شمالی مستقر شده بودند باری ديگر رسوم ويژه اين روز را اجرا می کردند و با توجه به اينکه بخش بزرگی از اروپای غربی و آمريکای شمالی ديگر تحت نفوذ آيين های کاتوليک ها نبود اين مراسم به تدريج رواج پيدا کرد. در نيمه قرن بيستم همزمان با گسترش ارتباطات و صنعت سرگرمی به خصوص در مرکز آن يعنی آمريکا بسياری از داستانهای عامه پسند، فيلمهای سينمايی و مجموعه های تلويزيونی به اين جشن پرداخته و به مرور نه فقط سراسر آمريکای شمالی بلکه تعداد ديگری از کشورهای انگليسی زبان با جزييات اين مراسم آشنا شده و آن را به تقويم جشن های مردمی خود افزودند. امروزه تحت تاثير رواج مظاهر فرهنگی که از آمريکا به ساير نقاط جهان گسترش می يابد نسل جوان تعداد زيادی از کشورهای اروپايی و حتی بخشی از کشورهای آسيايی از اين روز به عنوان مناسبتی برای شادی و برگزاری نوع متفاوتی از جشن های کوچک و بزرگ استفاده می کنند. آنچه که در طول بيش از دو هزار سال از آداب و سنن جشن هالووين باقی مانده است جايگاه ويژه آتش افروزی، روشن کردن شمع و فانوس ، پوشيدن لباسهای عجيب ، تلاش نمادين برای همراهی و دعوت ارواح و اجنه به اين مراسم و گاه دوره گردی و سرزدن به خانه همسايه ها برای قاشق زنی است. هالووین ذر ایالات متحده بسیار پرطرفدار است و آمریکایی ها بیش از پنج میلیارد دلار هر سال خرج این جشن می کنند

روش چیدن چمدان برای رفتن به سفر

فکر برداشتن وسايل سنگين را از سر بيرون کنيد، اتو و سشوار از وسايلي است که در بيشتر هتل‌هاي امروزي در اختيارتان قرار مي‌گيرد. اين وسايل سنگين و اضافي، بي‌خودي باعث خراب و چروک‌شدن لباس‌هاي‌تان مي‌شود. - اصولاً بهتر است طوري لباس‌ها را بچينيد که نيازي به اتوکردن پيدا نکنند. اغلب ما سه نوع لباس مختلف در سفر همراه داريم: لباس‌هاي رسمي، لباس‌هاي غيررسمي و راحت، لباس‌هاي ظريف‌تر و کوچک‌تر مثل جوراب و لباس زير. براي چيدن هرکدام از اين‌ها مي‌توانيد راه‌هاي زير را درنظر بگيريد. -لباس‌هاي رسمي را با چوب‌رختي در کاورهاي پلاستيکي خشک‌شويي بگذاريد. براي اين‌که اصطکاک و روي هم ساييده‌شدن لباس‌ها و درنتيجه چروک‌ آن‌ها کمتر شود، بهتر است در هر کاور فقط يک لباس قراردهيد. - کيسه‌هاي پلاستيکي زيپ‌کيپ، بهترين انتخاب براي دسته‌بندي وسايل است. مي‌توانيد کفش‌هاي کثيف، شامپو و وسايل بهداشتي و يا هر وسيله‌اي ديگري که امکان ريختن روي لباس‌ها و خراب کردن‌شان را دارد، در آن‌ها بگذاريد. - براي جا دادن لباس‌هاي راحت‌تر مثل شلوارهاي جين و بلوز و ژاکت و تي‌شرت‌ها دو تا راه وجود دارد: هم مي‌توان آن‌ها را تا کرد و هم لوله‌مي‌شوند! لوله‌کردن براي جين و تي‌شرت عالي است، جاي کمتري را در چمدان اشغال مي‌کنند و چروک هم نمي‌شوند. لباس‌هايي مثل ژاکت و بلوز را هم به‌شکل مربع تا کنيد. لوله کردن لباس: شلوارهاي جين را از وسط در راستاي طول تا کنيد، طوري که دو پاچه‌ي شلوار روي هم قرار بگيرند، حالا از کمر شلوار شروع به لوله‌کردن کنيد تا پايين. براي تي‌شرت‌ها، آن‌‌ها را روي يک سطح صاف، به‌رو، پهن کنيد، طوري که پشت لباس به سمت شما باشد. آستين‌ها را به عقب، به سمت خودتان، تا بزنيد. حالا يک مستطيل داريد، مستطيل را از طول يک تا بزنيد و بعد لوله‌کنيد. - بهتر است لباس‌هاي زيرتان را يک‌جا بگذاريد. کيسه‌‌هاي توريِ مخصوص لباس‌شويي قيمت مناسبي دارند و چون جنس‌شان نايلون است سبک هم هستند. از اين کيسه‌ها تهيه کنيد و تمام لباس‌هاي ظريف‌تان را به صورت يک‌جا در آن بچينيد. با اين روش يک تير ديگر هم به نشان مي‌زنيد، اگر چمدان‌تان بازرسي شود، تمام لباس‌هاي‌تان زير و رو و دست‌مالي نمي‌شود و تميز مي‌مانند. جوراب‌ها را هم جفت‌جفت درهم گلوله کنيد و در کفش‌ها بگذاريد، يا نگه داريد براي اين‌که شکاف‌ها و جاهاي خالي‌مانده‌ي چمدان را با آن‌ها پرکنيد. حالا تمام لباس‌ها مرتب و تاشده آماده‌ي چيدن در چمدان هستند. بايد طوري آنها را کنارهم در چمدان بگذاريد که مثل تکه‌هاي پازل به‌هم بچسبند و فضاي خالي براي تکان خوردن نداشته باشند. چمدان را ازپهلو روي زمين قرارداده و بازش کنيد.  اول کفش‌ ها را در کنار چمدان جا می‌دهیم. بعد لباس‌های لوله شده را به ترتیب، شلوارها و لباس‌ های ظریف‌تر روی کفشها‌ چیده می‌شوند. لباس‌هاي رسمي را که در کيسه گذاشته بوديد، وسط چمدان بچينيد. کيف لوازم آرايشي-بهداشتي‌تان را که احتمالاً سنگين‌ترين وسيله‌ي چمدان است، در جايي بگذاريد که وقتي چمدان به صورت ايستاده است، انتهاي آن قراربگيرد و به لباس‌هاي ديگر آسيب نرساند. لباس‌هاي لوله‌شده و تاشده را اطراف لباس‌هايي که وسط گذاشته‌ايد بچينيد. استفاده از نکات و راه‌کارهای پیشنهادی بالا در بستن چمدان‌های سفری به شما این امکان را می‌دهد که راحت، سبک و بدون اتلاف وقت سفر کنید.